Το Coaching σήμερα θεωρείται ένα νέο φαινόμενο. Ως πεδίο δανείζεται από – και βασίζεται σε θεωρίες που σχετίζονται με την έρευνα από συγγενικά πεδία όπως η ψυχολογία και ή φιλοσοφία. Έτσι, το Coaching είναι μια διεπιστημονική, θεωρία, σύνθεση και εφαρμογή των αλλαγών της συμπεριφοράς. Όταν το Coaching εισήλθε «στη δημόσια αρένα», άρχισε να ενσωματώσει τις αποδεκτές θεωρίες αλλαγής της συμπεριφοράς, ως βάση στοιχείων για αυτήν την νέα σχέση βοηθείας (Williams, 2004). Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότερες έρευνες γίνονται, και αναπτύσσονται θεωρίες που βασίζονται σε στοιχεία, για τη δημιουργία ενός σώματος γνώσεων και στοιχείων που αποδεικνύει το Coaching ως ανεξάρτητη επιστήμη (Stober και Grant, 2006).

Σε όλα τα είδη «coaching» η ουσία είναι η ίδια, δηλαδή, η βοήθεια στην «μεταφορά» ενός ανθρώπου (ο Coachee) ή μιας ομάδας ανθρώπων, προς την εκπλήρωση ενός στόχου από κάποιον (τον «Coach») ο οποίος διαθέτει γνώσεις και πείρα αναφορικά μ’ αυτόν τον στόχο. Στο Coaching ως “καθοδήγηση” νοείται η υποβοήθηση και υποστήριξη της πορείας προς τη σωστή κατεύθυνση, και όχι ως επιβολή ή παροχή αυστηρών οδηγιών.

Coaching και Ψυχοθεραπεία: Το Coaching ούτε είναι ούτε μπορεί να υποκαταστήσει την ψυχοθεραπεία. Το Coaching δεν είναι θεραπεία. Οι Coaches δεν ασχολούνται με θέματα που προέρχονται από το παρελθόν. Με ψυχικά τραύματα τα οποία επηρεάζουν την προσωπικότητα ή την ζωή του ανθρώπου.  ∆εν προσπαθούν να επιλύσουν : –  τον ψυχικό πόνο,  – την κατάθλιψη,  – τις σεξουαλικές διαταραχές  – ή ότι άλλο αντίστοιχο. Αυτά όλα και πολλά περισσότερα είναι θέματα της ψυχοθεραπείας. Η ψυχοθεραπεία επικεντρώνει σε θέματα του παρελθόντος και του παρόντος, ενώ το Coaching σε θέματα του παρόντος και του μέλλοντος.